In sneltrein door Bali en Kuala Lumpur

Na een goede anderhalve maand op Sulawesi is Bali heerlijk relaxed. Een beetje terug komen in de beschaafde wereld waar alles goed geregeld lijkt te zijn. Op Lovina zijn we nog een goede 2 dagen blijven plakken. Je kunt er nog in alle stilte aan het zwembad bij je hotel liggen en qua toeristen valt het (ondanks dat ik het na Sulawesi ontzettend druk vond) nog erg mee. Een dag om 0530 opgestaan om om 6 uur mee te kunnen met een dolfijnentrip waar ik niet al te veel vertrouwen in had. Ik moet eerlijk bekennen dat dat erg onterecht was; de dolfijnen zwommen overal om ons heen, sprongen het water uit en leken heel veel lol te hebben. Absoluut de moeite waard! Ook een scootertje huren bij Lovina en voor het eerst weer lekker je eigen weg kunnen gaan was absoluut de moeite. Je betaald af en toe wel net zoveel parkeergeld met de auto een dagje Amsterdam pakken, maar toch... :-) . Daarnaast waren ook het eerste fatsoenlijke Italiaanse en Mexicaanse eten een feit, evenals een allereerste happy hour!!! Daar hadden we de volgende ochtend onderweg naar Ubud door de heuvels in ieder geval goed spijt van...

Ubud is een stadje in het centrum van Bali, dat mij eigenlijk een beetje deed denken aan een grotere tropische versie van Valkenburg, jammergenoeg ook zonder rodelbaan... Er valt dus van alles te shoppen, er is een Starbucks (die ik zelf niet bezocht heb, zeg ik met enige trots... en spijt door het feit dat mijn eerste goede koffie nog steeds ergens op me wacht) en er valt veel cultuur te snuiven. Het Monkey Forest wemelt er (hoe kan het ook anders) van de makaken maar ik heb de afgelopen weken inmiddels al zoveel apen gezien dat vooral de mooie bomen opvielen, én dat ene aapje die al bijtende een banaan miste en vol in de hand van de dikke toerist erachter beet; leedvermaak kan heerlijk zijn en ik ben proestend van het lachen doorgelopen. De sites om Ubud heen die in de Lonely Planet staan waren niet echt denderend, maar we zijn ergens linksaf geslagen naar een tempel die er niet in stond en het is toch wel lekker om in je eentje door zon complex heen te lopen en een 10k donatie te geven ipv 10k entrance fee. Technisch gezien hetzelfde, maar het gevoel erbij is heel anders... Happy hour met Mojitos was ook een echte aanrader bij een grill-bar. Uiteraard weer strak voor de nieuwe reisdag :-)

Met de auto opgehaald en naar het noorden van Bali gebracht voor de ‘Bali eco tour’, een fietstocht door een deel van Bali waar alles aan locale gewoonten uitgelegd werd. Zo zie je dus wat panorama’s, kom je bij een koffieplantage waar ze ook Lewak koffie maken, maar ook kwamen we bij de mensen thuis en in hun rijstvelden waar alles uitgelegd werd. Duur, maar ontzettend aan te raden! Aan het einde van de toer werd iedereen opgepikt naar het restaurant en als je wilde mocht je omhoog fietsen; 10km met 25% stijging zei de tourguide. Leek me erg sterk, dus kom maar door :-) Zelf ging die guide in ieder geval niet mee, wel enigzins zorgwekkend. De jongen die mee ging leek ijzeren kuiten te hebben, zorgen alom maar afstappen was geen optie meer... Het viel gelukkig allemaal wel mee, (ik denk door mn fietskilometers in Limburg want een ander hebben ze van de straat op kunnen vegen) maar de hitte was wel ongelooflijk. In de auto na de lunch heb ik toch echt wat aan de uitdrogingsverschijnselen moeten doen, maar het was wel briljant fietsen! Jammer voor de rest van de auto dat er pas aan het eind van de autorit een douche zou zijn, hahahaha!!
Aangekomen in Kuta wil ik eigenlijk meteen weer weg; druk, lawaai, opdringerig volk en te veel aussies. Maar de volgende dag vlieg ik pas naar Kuala Lumpur. Betekent overigens ook meteen dat ik Alexandra, die vanaf Tasikoki al meereisde, achterlaat op Bali. Toch wel erg jammer, omdat we allebei denk ik niet verwacht hadden dat we zoveel lol zouden hebben terwijl je praktisch ieder moment van de dag op elkaars lip zit en er af en toe nog wel eens bommetjes willen ontploffen...

Maar de 18e dus door naar KL. Eerst een goede 2 uur vertraging gehad doordat Obama zo nodig op de Asian Summit moest zijn, laat hij zijn vertragingstactieken mooi in de VS houden! Dat betekende dus in het donker aankomen in KL,en dat dan ook meteen voor het eerst helemaal solo mio. Viel me eigenlijk mee hoe spannend het was en achteraf was het heel simpel; bus in, bus uit, route vragen, monorail in en uit en daarna verdwalen en compleet kapot uiteindelijk aankomen waar je moet zijn. Easy peasy!! :-)
De volgende dag blijkt KL een heerlijke stad waar je ontzettend goedkoop kunt leven, als je maar bij de shopping malls weg blijft. Veel goedkoop maakt nog altijd een dure dag! Het uitzicht op Menara KL was briljant, zeker als je de Petronastorens ziet staan. Die laatste zijn nog indrukwekkender als je eronder staat, onwerkelijk hoe hoog dat ding is. Er staat een dijk van een gebouw naast die een beetje aandoet als de grote teen van de Petronas torens, ongelooflijk. Chinatown, de parken en Lake district zijn ook erg leuk om een dag te vertoeven. Bovendien eet je hier gewoon voor 2 euro op straat een goede maaltijd, om daarna uiteraard een dikke 10 euro te betalen voor de eerste whiskey in maanden. Ik zeg; excellent value for money!! :-)

Inmiddels ben ik al een stukje verder op Sumatra met Arjen, maar dat neem ik de volgende keer mee.
Hoor dat het inmiddels onder het vriespunt is... Elfstedentocht al in zicht??

Greetz,
Jasper