De eerste weken

For the English speaking ppl; I hope Google translate does my story any justice… sorry!!

Een tweede vrije dag dus eindelijk eens tijd om wat op papier te zetten voor het thuisfront :-)
Na een briljant diner in het Utrechtse en een drop vlakbij Schiphol was ik eindelijk onderweg. Intercontinentaal is alles perfect geregeld, maar als je eenmaal aan de domestic travels begint dan lopen de vertragingen meteen op :-) Ik was allang blij dat mn taxi stond te wachten nadat de douane ongeveer weigerde mijn bagage te bekijken. Nog nooit meegemaakt dat je bijna de deur uitgeduwd wordt. Maar een goede 26 uur na vertrek kom je dan vrij uitgeput eindelijk aan in tasikoki.

Na 2 weken verblijf is de nieuwigheid er gelukkig een beetje vanaf want anders had ik hier paginas aan opvallende dingen kunnen beschrijven waarvoor een gebonden heruitgave in Nederland niet misstaan had. Maargoed, het park Pusat Penyelamatan Satwa Tasikoki (PPST) is dus een opvangcentrum voor dieren die onderschept worden tijdens het smokkelen of als huisdier mislukken (lees: per definitie niet geschikt zijn) en ingeleverd worden. Sulawesi ligt direct tussen Indonesie en de Filipijnen en dus op de grootste smokkelroute voor tropische dieren. Ze hebben hier van alles; grote hoeveelheden van verscheidene kakatoes, lorries en makaken, tot de meer bijzondere dieren; 2 sunbears, 2 orang oetans, 2 kuskus, 2 krokodillen, een javaans luipaard en witbuikzeearend (letterlijk vertaald uiteraard). Waarbij het enigszins de bedoeling is dat je niet te dicht bij de laatste 3 in de buurt komt :-)
We draaien hier dagen van 0600 tot 1600 met een pauze voor ontbijt en lunch en zijn vooral bezig met het zorgen dat de dieren bezig zijn met andere dingen dan hun frustratie over hun ’tijdelijke’ verblijfplaats die nodig is omdat ze het in het wild niet overleven. Waarbij ’tijdelijk’ vaak meerdere jaren, zo niet permanent, in te kleine behuizingen betekent. Daarnaast worden er ook uitbreidingen en onderhoud aan het park gedaan zoals het opbouwen van nieuwe verblijven of het upgraden van de bestaande verblijven. Het vreemde blijft ook dat alles met de meest basic middelen gebeurd; als je wat wilt bouwen dan hak je met een botte machete gewoon ergens wat bamboe om (die dingen hebben haartjes die jeuken als een gek btw) en ga je aan de slag… En dat alles in een heerlijk warme jungle waar je eigenlijk blij bent dat je tussen de muggen en mieren in de vochtige lucht onder de bladeren kan werken ipv direct in de zon want je kleren smelten aan je lichaam vast! (Ondanks de klaagzang is het ontzettend leuk, echt waar!!! :-) )
Na het werk is de tijd voor jezelf; dwz de kennis van het aantal mogelijke kaartspellen word steeds uitgebreider, kaarten schudden gaat steeds makkelijker, muziek kun je opeens helemaal mee zingen en boeken lees je ook heel makkelijk weg, haha. Aangezien het een erg diverse en internationale groep mensen is die hier zit is het leuke bedoeling en valt er veel te beleven met de energie die je overhoudt na een dag in de jungle. Zo lees ik net toevallig dat NL vanavond tegen Zweden moet en laat hier nu net 5 Zweden zitten; ik gok op een heerlijke ochtend als we morgenvroeg de score checken, hahaha!!!. Er wisselen ook nogal wat mensen en dat is iedere keer weer reden voor een afscheidsfeestje :-)
Daarnaast maak je binnen en buiten het park een hoop leuke dingen mee, met een aantal mensen zijn we bij een lokale bruiloft geweest (een aparte ervaring waar je echt selectief eet omdat hond en aap op het menu staan), een rondleiding gehad bij de Masarang stichting (erg mooi verhaal! Te vinden via google ;-) ), een leuk aardbevingkje te pakken gehad en naar de supermarkt is hier altijd een bijzondere ervaring; aangezien de mensen hier vrij weinig blanken zien wil de taxi nog wel eens onnodig rondje maken om te laten zien dat hij bule’s vervoerd en loop je met een escorte aan kijkers een winkelwagentje met snoep en drank te vullen. Het verzorgen van gewonde dieren die af en toe de verdovingsdart gewoon terug gooien (jammer dat er geen foto is van mijn gezicht toen ik dat voor het eerst zag gebeuren), het beetje contact met de dieren of het voeren van een krokodil blijft bijzonder om eens mee te maken.

Ik ga alweer dik over een pagina heen en probeer zo een korte introductie bahasa Indonesia in te tikken, dus brei er voorlopig even een eind aan. Zit morgen waarschijnlijk een dag in een wildlife reservaat, eens kijken wat dat hier inhoud. Al met al heb ik het dus bijzonder goed naar mn zin hier!! Plannen voor de komende tijd zijn nog niet echt in de maak al verwacht ik wel dat er wat wijzigingen komen (niet moeilijk aangezien er slechts 1 vlucht gepland was, haha!).

Tot snel!!!
Jasper

En voor de mierenneukers onder ons, een zweedse spellchecker is geen hulp bij het vinden van spelfouten! Adjö!