Argentinië

Argentinië... Wat een land!!! Tegenover Peru en Bolivia is het een hele mooie mix tussen Zuid Amerika en wat we in 'het westen' gewend zijn.
Er is weer keuze in winkels, de wegrestaurants serveren echt goed eten waardoor je niet per definitie de komende 3 wc's molesteert, imodium kan weer onderin de backpack, de wijn is eindelijk weer te betalen, de peso staat voor 8.5 per dollar maar met een beetje moeite krijg je 13 per dollar op straat, overal staan paarden te grazen, leuke mensen, dagen wennen aan de in vergelijking ondraaglijke hitte, enorme groene landschappen en het geweldige eten zorgt ervoor dat de in Bolivia afgenomen kilo's hun plekje weer vinden...

Onze route leidt ons vanaf San Pedro de Atacama, Chili, in een dag de Andes op en af naar Salta, Argentinië. Vanaf daar gaan we naar Cafayate, Cordoba en Buenos Aires, om daarna naar het noorden richting San Ignacio en Iguazu. Wat je direct na de Andes al merkt is dat het landschap ontzettend snel veranderd. Komt misschien ook omdat de wegen beter en sneller zijn, waardoor je sneller je kilometers maakt. Maar vanaf de Andes rij je al snel door de valleien naar Salta, waarna een enorm rotsen landschap ontstaat dat na Salta zijn hoogtepunt kent rondom het amphitheatre, een opening in de rosten die leidt tot open plek in de vorm van een verticale cilinder die recht omhoog gaat. Na Salta volgt het vlakkere land dat steeds groener wordt, vol paarden die wild lijken rond te lopen en de wijngebieden. Daarna volgt er een gebied met woestijn achtige uitzichten die je eigenlijk niet meer verwacht. Naarmate je BA benaderd wordt het pas meer zoals we het in het westen ook kennen, zeeklimaat met het bijbehorende vlakke landschap. Een schitterende ervaring om over land gezien te hebben deze afgelopen weken!

Salta is een heel leuk stadje waar ik jammer genoeg niet veel van gezien heb omdat Bolivia een beetje na ijlde en de rit van de Andes naar beneden redelijk ondraaglijk maakte. De plastic zakken gingen er redelijk hard doorheen waardoor de vrije dag Salta niet aan mij besteed was, maar na een nacht niet slapen en langzaam ORS water naar binnen werken (halve liter in 5 uur) was het de volgende dag gewoon drinken en blijven liggen. Omdat iemand de eerste McDonald's in weken ging halen en er geen stabieler voer is dan the golden arches was ik na 3 burgers weer helemaal het mannetje aan het begin van dag 3 in Salta, waardoor ik die ochtend om 0700 nog even dollars kon wisselen op de zwarte markt en even door het centrum heen kon lopen. Die dag ging verder op aan een class 2 raft en de eerste asado (BBQ), waarvan er nog veel zouden volgen.

Met name onze volgende stop op een ranch was onverwacht bizar leuk. Gedomineerd door paardrijden en 3 nachten met veel te weinig slaap, veel te veel vlees en nog veel meer te veel wijn, die geen kater gaf de volgende dag... Dus dat was een vrijbrief nadat je de eerste nacht het risico neemt de eigenaar te geloven. Maar de beste man, die verder redelijk leefde van een hoop gelul en onzin, had wel gelijk. Dat voorspelde niet veel goeds voor de komende 2 nachten. Het paardrijden zelf was erg leuk om te doen na een eerste periode wennen. Wanneer je het paard eenmaal in galop hebt is het genieten en wen je wel aan de pijn, zeker omdat je die savonds wel weer verdoofd :-)

De dagen daarop rijden we richting Cordoba en door naar BA met wat tussenstops waarvan de meest interessante een bush camp was aan een zoutvlakte. Jammer genoeg, of misschien was dat ook wel het mooie, kwam de truck daar vast te zitten in het zand. Na 2 uur graven werd het donker en is er de volgende ochtend nog 4 uur doorgegraven tot de truck eindelijk los kwam nadat deze tot boven de assen weg gezakt was. Daarna nog uren in de bloedhete truck om in Cordoba te kunnen douchen. De dag erna de snelweg op om na 12 uur rijden in BA te eindigen, waar de ongelooflijk saaie rit gecompenseerd werd door een schitterende nacht stappen. Terwijl het overgrote deel van de groep met bussen en taxi's naar een club ging ben ik met 2 heren rond gaan lopen en toevallig in een metal club beland met zoveel idioten dat het een hele lange nacht ging waarin we met een paar teruggekeerde dames de zon op hebben zien komen op een plein in het centrum.
De dagen in BA zijn besteed met 1. een bezoek aan het kerkhof, waar Eva Perron ook in een familiegraf ligt, 2. proberen bij een Boca wedstrijd te komen, wat gewoon onmogelijk was die wedstrijd en 3. door de stad heen banjeren... Maar uiteraard eerst uitkateren na de eerste nacht... Een heerlijke stad, waar ik echt niets heb gemerkt van alles diefstal waarschuwingen die we van te voren gehad hadden, met naïeve meisjes als voorbeeldgevallen. Top tijd gehad. De laatste nacht gebruikt om met een paar mensen die niet meer zouden volgen een feestje te bouwen, en eigenlijk vanuit de kroeg meteen de truck ingegaan met de bedoeling om om 0700 te gaan slapen. Flawless!!! :-)

Omdat Iguazu te ver is zijn we onderweg gestopt voor een nacht aan de Rio Uruguay, met Brazilië aan de overkant. Door de breedte van de rivier waren er een aantal mooie zonsondergang plaatjes die boven de rivier onder ging... Dit soort tussenstops zijn toch de charme van de truck omdat je dit met busritten tussen steden echt niet te zien krijgt. De volgende dag nog een hele dag door rijden naar Iguazu voor de falls aan de Argentijnse kant, iets wat we de dag erop dus pas te zien krijgen. Maar damn, hoe gaaf zijn die falls, ongelooflijk. Een rij van een kilometer aan watervallen die aan het einde een haarspeldbocht maken en voor een derde ook weer terugkeren, terwijl de rivier over de complete breedte uitspreidt. Smorgens hebben we een boottocht over de rivier gemaakt waarbij je dus de rivier verderop ziet ophouden en veranderen in een grote stofwolk van water. Daarna met een wandeling over de top side op het verste punt van de haarspeldbocht (de Braziliaanse kant) over de falls langs de hele lengte kunnen kijken en bij een aantal falls recht naar beneden. Daarna hebben we ons helemaal beneden gemeld voor een bootrip. Na een paar foto momenten werd ons vriendelijk verzocht om alles wat niet nat mocht worden in de speciale zakken weg te steken. Na een dot gas van de speedboat zit je opeens half onder een waterval in de stofwolk die zoveel impact heeft dat je niet rechtop kunt blijven zitten en binnen 2 seconden doorweekt bent. En gelukkig waren er meerdere watervallen waarbij dit mogelijk bleek. Voor je gevoel zit de tijd er dan al snel weer op maar wat een kick was dat. Nadat we een beetje opgedroogd zijn blijkt er nog een uitzicht punt te zijn dat ik gemist had, onder de eerste waterval en uiteraard weer midden in de stofwolk. Terwijl je je ogen moeilijk open kon houden was het wel een schitterend zicht waarbij je ook ziet hoe bizar hoog het is, hoeveel water er naar beneden komt, wat een geweld en een herrie terwijl er links een regenboog hangt en je weet dat dit slechts 1 waterval is van de kilometers die nog volgen.
Morgen rijden we naar Brazilië om overmorgen de Braziliaanse kant te bekijken, die ons dichterbij het centrum van de falls gaat brengen. Maar gezien een gemakkelijke (eindelijk!) grensovergang de volgende dag een einde maakt aan het Argentijnse avontuur neem ik dat een volgende keer mee...

Is er al een Ajax poll voor vanavond? Of heb ik die al gemist...